Hitachi L300p Series to seria wytrzymałych, energooszczędnych i wydajnych modeli komputerów. Wszystkie modele są wyposażone w czterordzeniowe procesory Intel Core i3-8100, które zapewniają wyjątkową wydajność w porównaniu do innych modeli. Do dyspozycji użytkownika są również 8 GB pamięci RAM, która pozwala na płynne działanie nawet podczas pracy z wieloma aplikacjami naraz. Ponadto, wszystkie modele są wyposażone w 1 TB dysk twardy, co pozwala na zapisywanie dużych ilości danych. Do zalet tej serii można zaliczyć również wyjątkową energooszczędność, dzięki czemu użytkownicy mogą cieszyć się niższymi rachunkami za energię elektryczną.
Ostatnia aktualizacja: Karta charakterystyki produktu Hitachi L300p Series
Karta charakterystyki produktu jest dokumentem dostarczającym kompleksowej informacji na temat substancji/mieszanin chemicznych. Dla części chemikaliów jest ona prawnie wymagana (patrz poniżej). Struktura karty i jej zawartość są precyzyjnie określone międzynarodowymi przepisami.
Karta MSDS a SDS – jaka jest różnica?
Przyjmując pewne uproszczenie, można założyć, że MSDS (skrót od „Material Safety Data Sheet”) stanowi pierwowzór dla obecnie stosowanego w UE SDS (skrót od „Safety Data Sheet”). W porównaniu do MSDS, format dokumentu SDS oraz sposób przedstawiania w nim informacji został doprecyzowany oraz ujednolicony poprzez międzynarodowe regulacje. W wielu źródłach do dziś stosuje się dawne określenie MSDS (zapewne z przyzwyczajenia), choć w rzeczywistości odnosi się ono do SDS. SDS jest jedyną prawnie akceptowalną formą dokumentu w UE.
Jakie przepisy regulują zawartość karty charakterystyki produktu?
W Polsce, tak jak w całej UE, obowiązek przygotowania kart charakterystyki substancji/mieszaniny stwarzających zagrożenie wynika z art. 31 Rozporządzenia w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH). Format SDS określa załącznik II do Rozporządzenia REACH. Pierwsza wersja Rozporządzenia REACH sporządzona została w 2006 r., a kolejne zmiany wymuszają na dostawcach dostosowywanie dokumentów do obowiązujących przepisów w przewidzianym nowelizacją terminie.
Rozporządzenie REACH wraz z Rozporządzeniem CLP umożliwiły implementację GHS (Globalnie Ujednoliconego Systemu Klasyfikacji i Oznakowania) do prawa europejskiego, co znacząco wpłynęło na poprawę komunikacji w świecie chemikaliów.
Które produkty wymagają karty charakterystyki (SDS)?
Rozporządzenie REACH precyzyjnie określa, które produkty muszą posiadać karty charakterystyki. Należą do nich przede wszystkim substancje i mieszaniny stwarzające zagrożenie tj. klasyfikowane zgodnie z Rozporządzeniem CLP, ale także substancje trwałe, wykazujące zdolność do bioakumulacji i toksyczne (PBT) lub bardzo trwałe i wykazujące bardzo dużą zdolność do bioakumulacji (vPvB) lub substancje znajdujące się z jakichkolwiek innych powodów na liście kandydackiej substancji podlegających procedurze udzielania zezwoleń.
Zdarzają się przypadki mieszanin, które nie są klasyfikowane zgodnie z Rozporządzeniem CLP, jednak wymagają sporządzenia karty charakterystyki lub udostępniania jej na żądanie. Dotyczy to sytuacji określonych w art.. 31 ust. 3 i doprecyzowanych w poradniku wydanym przez ECHA dotyczącym sporządzania kart charakterystyki.
Co musi zawierać karta charakterystyki?
Format karty Charakterystyki jest ściśle określony w załączniku II do Rozporządzenia REACH. Struktura dokumentu nie może być modyfikowana. Każda karta charakterystyki składa się z 16 sekcji, zawiera datę sporządzenia i ewentualnej aktualizacji dokumentu, a także numer wersji.
Poszczególne sekcje karty charakterystyki zawierają informacje na temat:
- identyfikacji substancji/mieszaniny, zastosowania produktu oraz identyfikacji przedsiębiorstwa,
- zagrożeń stwarzanych przez substancję/mieszaninę, w tym klasyfikację oraz oznakowanie zgodnie z rozporządzeniem CLP,
- składu substancji/mieszaniny,
- środków pierwszej pomocy,
- postępowania w przypadku pożaru,
- postępowania w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska,
- postepowania z substancjami i mieszaninami oraz ich magazynowania,
- parametrów dotyczących kontroli oraz środków ochrony indywidualnej,
- właściwości fizycznych i chemicznych produktu,
- stabilności oraz reaktywności,
- toksyczności dla zdrowia ludzkiego,
- informacji ekologicznych,
- postępowania z odpadami,
- transportu,
- przepisów prawnych dotyczących substancji/mieszaniny,
- dodatkowych danych.
Żadna z obowiązkowych sekcji SDS nie może pozostać niewypełniona. W razie konieczności można jednak wskazać niedostępność określonych danych wraz z uzasadnieniem. Informacje w karcie charakterystyki muszą zostać przedstawione w jasny i zwięzły sposób.
W przypadku gdy dla danej substancji wymagane jest sporządzenie raportu bezpieczeństwa chemicznego (CSR), w załączniku do karty charakterystyki powinny znaleźć się scenariusze narażenia dla zidentyfikowanych zastosowań substancji. Scenariusze narażenia opisują warunki operacyjne oraz środki zarządzania ryzykiem, które powinny być zapewnione by kontrolować zagrożenie dla zdrowia człowieka oraz środowiska.
Kto sporządza/dostarcza karty charakterystyki SDS?
Obowiązek dostarczenia karty charakterystyki produktu spoczywa na dostawcy substancji/mieszaniny dla której SDS jest wymagany. W praktyce dokument sporządzają wykwalifikowane osoby posiadające szeroką wiedzę na temat samego produktu, związanych z nich niebezpieczeństw i przepisów prawnych. Zadanie może być realizowane przez personel przedsiębiorstwa lub zlecone niezależnym ekspertom, lub firmom.
Karta charakterystyki powinna zostać dostarczona do odbiorcy:
– najpóźniej w dniu wprowadzenia substancji/mieszaniny do obrotu,
– w formie pisemnej lub elektronicznej,
– w języku urzędowym państwa, w którym produkt wprowadzany jest do obrotu. eu/wp-content/uploads/2022/01/sds-fot-2. eu/wp-content/uploads/2022/01/sds-fot-2-300x300. eu/wp-content/uploads/2022/01/sds-fot-2-150x150. eu/wp-content/uploads/2022/01/sds-fot-2-768x768. jpg 768w" sizes="(max-width: 780px) 100vw, 780px"/>
Znaczenie karty charakterystyki produktu w handlu i przemyśle
Wprowadzenie SDS miało na celu ograniczenie niebezpieczeństw związanych z produkcją, przewozem, magazynowaniem oraz stosowaniem substancji i mieszanin chemicznych zaklasyfikowanych jako stwarzające zagrożenie dla zdrowia lub środowiska naturalnego. Jego wymiernym rezultatem ma być przede wszystkim zapewnienie bezpieczeństwa w miejscu pracy. SDS określa zastosowania do jakich substancja/mieszanina może być wykorzystany oraz jakie warunki pracy powinny zostać zapewnione.
Głównymi adresatami kart charakterystyk są osoby prowadzące działalność zawodową związaną z użytkowaniem danego materiału. Na pracodawcy spoczywa odpowiedzialność za przekazanie informacji zawartych w SDS w formacie umożliwiającym zarządzanie ryzykiem w konkretnym miejscu pracy. Wszyscy pracownicy mający fizyczny kontakt z chemikaliami, powinni mieć zapewniony dostęp do informacji zawartych w Karcie Charakterystyki. W przypadku substancji stwarzających zagrożenie brak SDS czyni daną pracę nielegalną i niedozwoloną.
Dobrze przygotowane i rzetelne karty charakterystyk umożliwiają zapewnienie odpowiednich warunków pracy z chemikaliami oraz dobór stosownych środków ochrony zdrowia i środowiska. Dostosowanie sposobu postępowania z chemikaliami do wymogów opisanych w SDS zapobiega groźnym dla życia wypadkom i klęskom ekologicznym, chroniąc dobrobyt pracowników i mienie firmy.
Należyte zapoznanie się z kartą charakterystyki produktu powinno służyć weryfikacji posiadanych przez przedsiębiorstwo warunków i środków bezpieczeństwa, np. sprzętu przeciwpożarowego. W przypadku konieczności zasięgnięcia pomocy medycznej może ona również usprawnić pracę lekarzy przez dostarczenie niezbędnych informacji o zagrożeniach.
Wymaganie i korzystanie z kart charakterystyk leży więc w interesie każdej firmy wykorzystującej w swojej działalności substancje i mieszaniny chemiczne uznane jako stwarzające zagrożenie. Przeczytaj również o oznaczeniach niebezpiecznych substancji chemicznych.
ALPINUSEPTOL – ALPINUS MEDICA
Wyrób medyczny/Produkt biobójczy:
Gotowy do użycia preparat do szybkiej dezynfekcji małych powierzchni i miejsc trudno dostępnych w obszarze medycznym – obiektach służby zdrowia, szpitalach, gabinetach lekarskich i stomatologicznych, przychodniach zdrowia, domach opieki, sanatoriach, w obiektach użyteczności publicznej, w gabinetach usługowych – salonach fitness i SPA, salonach fryzjerskich i kosmetycznych, gabinetach masażu, hotelach, obiektach gastronomicznych i w przemyśle spożywczym.
Preparat do dezynfekcji powierzchni maszyn i urządzeń oraz powierzchni nieinwazyjnych wyrobów medycznych odpornych na działanie alkoholi takich jak: aparatura medyczna, łóżka i fotele zabiegowe, sprzęt rehabilitacyjny, szafki pacjenta, poręcze łóżek szpitalnych, blaty stołów medycznych. Preparat przeznaczony również do dezynfekcji powierzchni mających i niemających kontaktu z żywnością takich jak blaty, stoły, szafki, klamki, uchwyty, parapety, szyby, fotele, sprzęt sportowy, blaty medyczne, szafki pacjenta oraz akcesoria fryzjerskie i kosmetyczne.
Podstawowe właściwości preparatu:
- gotowy do użycia bez rozcieńczania,
- Produkt jest skuteczny wobec bakterii, grzybów, prątków, posiada również pełne działanie wirusobójcze.
- szerokie spektrum działania już w czasie 15 sek.,
- przebadany dermatologicznie,
- bez zawartości aldehydów, QAV, fenoli, chloru, kwasów etc.,
- nie pozostawia plam, zacieków i smug,
- szeroka kompatybilność materiałowa.
Substancja czynna: etanol 72g/100g.
Warianty zapachowe: neutral, green tea.
Opakowanie handlowe:
butelka 1000 ml z nakrętką (opcjonalnie z dodatkiem spryskiwacza lub flip-topu)
kanister 5000 l
Zrównoważony rozwój
Hitachi - Globalny Zrównoważony Rozwój
Hitachi jest innowatorem zmian klimatycznych – pomaga rządom, miastom i klientom w ograniczaniu emisji dwutlenku węgla.
Lepsze życie dzieci z cukrzycą typu 1
Hitachi wspólnie z lekarzami opracowuje oprogramowanie, które ma pomóc dzieciom z cukrzycą typu 1. Platforma umożliwia rodzicom i opiekunom dziecięcych pacjentów przesyłanie danych medycznych bezpiecznie prosto z domu. Może to zmniejszyć liczbę wizyt lekarskich i szpitalnych o ponad 50%, pozwalając dzieciom żyć łatwiej i bezpieczniej mimo choroby, a lekarzom lepiej zarządzać leczeniem pacjentów.
