Podstawowe operacje Electrolux Df 1090

Electrolux DF 1090 to profesjonalny odkurzacz przemysłowy, który jest idealny do szerokiego zastosowania w różnych miejscach. Jego głównymi cechami są trwałość, wydajność i łatwość obsługi. Dzięki zastosowaniu technologii bezszczotkowej, DF 1090 jest w stanie wykonać podstawowe operacje sprzątania, takie jak odkurzanie, odkurzanie i zamiatanie. Jego silnik o mocy 1400 W zapewnia wystarczającą siłę odkurzania nawet w trudnych do sprzątania miejscach, takich jak przestrzenie o wysokim ruchu. Dodatkowo, posiada również funkcję automatycznego wyłączania po osiągnięciu określonego poziomu hałasu, co pozwala zmniejszyć poziom hałasu w pomieszczeniu. DF 1090 jest przyjazny dla środowiska, wyposażony w filtr HEPA, który skutecznie usuwa zanieczyszczenia z powietrza.

Ostatnia aktualizacja: Podstawowe operacje Electrolux Df 1090

Ten artykuł dotyczy znaczenia drzewa w informatyce. Zobacz też: inne znaczenia.

Drzewo – struktura danych reprezentująca drzewo matematyczne. W naturalny sposób reprezentuje hierarchię danych (obiektów fizycznych i abstrakcyjnych, pojęć, itp. ) jest więc stosowane głównie do tego celu. Drzewa ułatwiają i przyspieszają wyszukiwanie, a także pozwalają w łatwy sposób operować na posortowanych danych.

Znaczenie tych struktur jest bardzo duże i ze względu na swoje własności drzewa są stosowane praktycznie w każdej dziedzinie informatyki (np. bazy danych, grafika komputerowa, przetwarzanie tekstu, telekomunikacja, serwery).

Budowa drzewa[edytuj | edytuj kod]

Drzewa składają się z wierzchołków (węzłów) oraz łączących je krawędzi. Jeśli drzewo nie jest puste, tzn. liczba wierzchołków jest większa od zera, jeden z nich jest wyróżniony i nazywany korzeniem drzewa; na rysunku jest oznaczony literą F.

Ciąg krawędzi łączących węzły nazywa się ścieżką. Istnieje dokładnie jedna ścieżka łącząca korzeń z każdym pozostałym wierzchołkiem.

Liczba krawędzi w ścieżce od korzenia do węzła jest nazywana długością – liczba ta określa poziom węzła. Wysokością drzewa jest największy poziom istniejący w drzewie. Np. korzeń znajduje się na 0. poziomie, węzły A, D i I na poziomie 2. ; wysokość drzewa to 3.

Wszystkie wierzchołki połączone z danym wierzchołkiem, a leżące na następnym poziomie są nazywane dziećmi tego węzła (np. dziećmi wierzchołka F są B i G, natomiast wierzchołka B: A i D). Wierzchołek może mieć dowolną liczbę dzieci, jeśli nie ma ich wcale nazywany jest liściem. Liśćmi w przykładowym drzewie są A, C, E, H.

Wierzchołek jest rodzicem dla każdego swojego dziecka. Każdy węzeł ma dokładnie jednego rodzica, wyjątkiem jest korzeń drzewa, który nie ma rodzica.

Specjalne znaczenie w informatyce mają drzewa binarne, w których liczba dzieci ograniczona jest do dwóch. Szczególnie popularne są BST i ich różne odmiany, np. org/wiki/Drzewo_AVL" title="Drzewo AVL">drzewa AVL, drzewa czerwono-czarne.

Drzewa które posiadają więcej niż dwoje dzieci są nazywane drzewami wyższych rzędów, np. org/wiki/Drzewo_trie" title="Drzewo trie">drzewo trie, drzewo trójkowe, B-drzewo.

Lista może być rozpatrywana jako szczególny przypadek drzewa, gdzie każdy rodzic ma co najwyżej jedno dziecko (drzewo pierwszego rzędu).

Operacja na drzewach[edytuj | edytuj kod]

Podstawowe operacje na drzewach to:

• wyliczenie wszystkich elementów drzewa,
• wyszukanie konkretnego elementu,
• dodanie nowego elementu w określonym miejscu drzewa,
• usunięcie elementu.

Pod pojęciem przechodzenia drzewa rozumie się odwiedzanie kolejnych wierzchołków, zgodnie z zależnościami rodzic-dziecko. Jeśli przy przechodzeniu drzewa na wierzchołkach są wykonywane pewne działania, to mówi się wówczas o przechodzeniu:

• preorder - gdy działanie jest wykonywane najpierw na rodzicu, następnie na dzieciach;
• postorder - gdy działanie jest wykonywane najpierw na wszystkich dzieciach, na końcu na rodzicu.

W przypadku drzew binarnych (oraz pewnych innych typów drzew) istnieje jeszcze metoda inorder, gdzie najpierw wykonywane jest działanie na jednym z dzieci, następnie na rodzicu i na końcu na drugim dziecku.

Jeśli działaniem byłoby wypisanie liter przechowywanych w węzłach przykładowego drzewa, to przy przechodzeniu drzewa metodą preorder otrzymamy F, B, A, D, C, E, G, I, H, natomiast przy przechodzeniu drzewa metodą postorder: A, C, E, D, B, H, I, G, F.

Reprezentacja drzew[edytuj | edytuj kod]

Fizycznie drzewa są reprezentowane za pomocą struktur wiązanych – ogólnie pojedynczy wierzchołek przechowuje dane oraz dowiązania do swoich dzieci. W szczególności jeśli drzewo jest zapisane w tablicy (patrz: kopiec), to dzieci są wskazywane przez konkretne indeksy; jeśli drzewo jest budowane na stercie (w językach C, C++, Pascal i podobnych), wówczas dowiązania są wskaźnikami.

Przykład definicji typu drzewa binarnego, w którym dane występują tylko na liściach (OCaml):

type 'a Drzewo = Lisc of 'a | Wezel of 'a Drzewo * 'a Drzewo

Przykład definicji typu drzewa binarnego, w którym dane (napisy) występują w każdym węźle (język C):

struct drzewo { struct drzewo *lewy_syn; struct drzewo *prawy_syn; char *dane;};
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
binarne drzewo poszukiwań
drzewo przedziałowe
Przejdź do głównej zawartości
Ta przeglądarka nie jest już obsługiwana. 
Przejdź na przeglądarkę Microsoft Edge, aby korzystać z najnowszych funkcji, aktualizacji zabezpieczeń i pomocy technicznej. 
Artykuł 
09/27/2022
Czas czytania: 12 min
W tym artykule opisano składnik projektanta Azure Machine Learning. 
Użyj operacji Zastosuj operację matematyczną, aby utworzyć obliczenia, które są stosowane do kolumn liczbowych w wejściowym zestawie danych. 
Operacje matematyczne obejmują funkcje arytmetyczne, funkcje trygonometryczne, funkcje zaokrąglania i specjalne funkcje używane w nauce o danych, takie jak gamma i funkcje błędów. 
Po zdefiniowaniu operacji i uruchomieniu potoku wartości zostaną dodane do zestawu danych. W zależności od sposobu konfigurowania składnika można wykonywać następujące czynności:
Dołącz wyniki do zestawu danych (przydatne podczas weryfikowania wyniku operacji). 
Zastąp wartości kolumn nowymi, obliczonymi wartościami. 
Wygeneruj nową kolumnę dla wyników i nie pokazuj oryginalnych danych. 
Wyszukaj operację potrzebną w następujących kategoriach:
Podstawowa
Funkcje w kategorii Podstawowa mogą służyć do manipulowania pojedynczą wartością lub kolumną wartości. Na przykład możesz uzyskać wartość bezwzględną wszystkich liczb w kolumnie lub obliczyć pierwiastek kwadratowy każdej wartości w kolumnie. 
Compare
Funkcje w kategorii Porównaj są używane do porównania: można wykonać porównanie parowe wartości w dwóch kolumnach lub porównać każdą wartość w kolumnie z określoną stałą. Można na przykład porównać kolumny, aby określić, czy wartości były takie same w dwóch zestawach danych. Możesz też użyć stałej, takiej jak maksymalna dozwolona wartość, aby znaleźć wartości odstające w kolumnie liczbowej. 
Operacje
Kategoria Operacje obejmuje podstawowe funkcje matematyczne: dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie. Możesz pracować z kolumnami lub stałymi. Możesz na przykład dodać wartość w kolumnie A do wartości w kolumnie B. Możesz też odjąć stałą, taką jak wcześniej obliczona średnia, z każdej wartości w kolumnie A. 
Zaokrąglanie
Kategoria Zaokrąglanie obejmuje różne funkcje do wykonywania operacji, takich jak zaokrąglanie, sufit, podłoga i obcinanie do różnych poziomów precyzji. Można określić poziom dokładności dla liczb dziesiętnych i całkowitych. 
Specjalne
Kategoria Specjalna obejmuje funkcje matematyczne, które są szczególnie używane w nauce o danych, takie jak wielokropki i funkcja błędu Gaussiana. 
Trygonometryczne
Kategoria Trigonometric zawiera wszystkie standardowe funkcje trygonometryczne. Na przykład można przekonwertować radiany na stopnie lub funkcje obliczeniowe, takie jak tangens w radianach lub stopniach.Te funkcje są jednoargumentowe, co oznacza, że przyjmują pojedynczą kolumnę wartości jako dane wejściowe, stosują funkcję trygonometryczną i zwracają kolumnę wartości w wyniku. Upewnij się, że kolumna wejściowa jest odpowiednim typem i zawiera prawidłowy typ wartości dla określonej operacji. 
Jak skonfigurować operację zastosuj operację matematyczną
Składnik Zastosuj operację matematyczną wymaga zestawu danych zawierającego co najmniej jedną kolumnę zawierającą tylko liczby. Liczby mogą być dyskretne lub ciągłe, ale muszą mieć typ danych liczbowych, a nie ciąg. 
Tę samą operację można zastosować do wielu kolumn liczbowych, ale wszystkie kolumny muszą znajdować się w tym samym zestawie danych. 
Każde wystąpienie tego składnika może wykonać tylko jeden typ operacji naraz. Aby wykonać złożone operacje matematyczne, może być konieczne łączenie kilku wystąpień składnika Apply Math Operation. 
Dodaj składnik Zastosuj operację matematyczną do potoku. 
Połączenie zestaw danych zawierający co najmniej jedną kolumnę liczbową. 
Wybierz co najmniej jedną kolumnę źródłową, na której ma być wykonywane obliczenie. 
Dowolna wybrana kolumna musi być typem danych liczbowych. 
Zakres danych musi być prawidłowy dla wybranej operacji matematycznej. W przeciwnym razie może wystąpić błąd lub wynik NaN (nie liczba). Na przykład Ln(-1. 0) jest nieprawidłową operacją i powoduje wartość NaN. 
Wybierz kategorię, aby wybrać typ operacji matematycznej do wykonania. 
Wybierz określoną operację z listy w tej kategorii. 
Ustaw dodatkowe parametry wymagane przez każdy typ operacji. 
Użyj opcji Tryb danych wyjściowych, aby wskazać sposób generowania operacji matematycznych:
Dołącz. Wszystkie kolumny używane jako dane wejściowe są uwzględniane w wyjściowym zestawie danych, a jedna dodatkowa kolumna jest dołączana, która zawiera wyniki operacji matematycznej. 
Miejsce. Wartości w kolumnach używanych jako dane wejściowe są zastępowane nowymi wartościami obliczeniowymi. 
ResultOnly. Zwracana jest pojedyncza kolumna zawierająca wyniki operacji matematycznej. 
Prześlij potok. 
Wyniki
Jeśli wyniki są generowane przy użyciu opcji Dołącz lub ResultOnly, nagłówki kolumn zwróconego zestawu danych wskazują operację i użyte kolumny. Jeśli na przykład porównasz dwie kolumny przy użyciu operatora Equals, wyniki będą wyglądać następująco:
Equals(Col2_Col1), wskazując, że przetestowano kolumnę Col2 względem kolumny Col1. 
Equals(Col2_$10), wskazując, że kolumna 2 porównała do stałej 10. 
Nawet jeśli używasz opcji W miejscu, dane źródłowe nie są usuwane ani zmieniane; kolumna w oryginalnym zestawie danych jest nadal dostępna w projektancie. Aby wyświetlić oryginalne dane, możesz połączyć składnik Dodaj kolumny i dołączyć go do danych wyjściowych operacji zastosuj operację matematyczną. 
Podstawowe operacje matematyczne
Funkcje w kategorii Podstawowa zwykle przyjmują pojedynczą wartość z kolumny, wykonują wstępnie zdefiniowaną operację i zwracają pojedynczą wartość. W przypadku niektórych funkcji można określić stałą lub kolumnę ustawioną jako drugi argument. 
Azure Machine Learning obsługuje następujące funkcje w kategorii Podstawowa:
Abs
Zwraca wartość bezwzględną wybranych kolumn. 
Atan2
Zwraca odwrotną tangens cztery ćwiartki. 
Wybierz kolumny zawierające współrzędne punktu. Dla drugiego argumentu, który odpowiada współrzędnej x, można również określić stałą. 
Odpowiada funkcji ATAN2 w narzędziu MATLAB. 
Conj
Zwraca sprzężenie wartości w wybranej kolumnie. 
CubeRoot
Oblicza katalog główny modułu dla wartości w wybranej kolumnie. 
DoubleFactorial
Oblicza podwójny współczynnik wartości w wybranej kolumnie. Dwuskładnikowy jest rozszerzeniem normalnej funkcji czynnikowej i jest oznaczona jako x!! . 
Eps
Zwraca rozmiar luki między bieżącą wartością a następną największą, podwójną dokładnością. Odpowiada funkcji EPS w programie MATLAB. 
Exp
Zwraca wartość e podniesioną do potęgi wartości w wybranej kolumnie. Ta funkcja jest taka sama jak funkcja EXP Excel. 
Exp2
Zwraca wykładnik base-2 argumentów, rozwiązując wartość y = x * 2t, gdzie t jest kolumną wartości zawierających wykładniki. 
W obszarze Zestaw kolumn wybierz kolumnę zawierającą wartości wykładnicze t. 
W polu Exp2 można określić drugi argument x, który może być stałą lub inną kolumną wartości. W polu Drugi typ argumentu wskaż, czy podasz mnożnik x jako stałą, czy wartość w kolumnie. 
Jeśli na przykład wybierzesz kolumnę z wartościami {0, 1, 2, 3, 4, 5} mnożnika i wykładnika, funkcja zwróci wartość {0, 2, 8, 24, 64 160). 
ExpMinus1
Zwraca wykładnik ujemny dla wartości w wybranej kolumnie. 
Silnia
Zwraca współczynnik wartości w wybranej kolumnie. 
Hipotenuza
Oblicza hipotezę trójkąta, w którym długość jednej strony jest określona jako kolumna wartości, a długość drugiej strony jest określana jako stała lub dwie kolumny. 
Logarytm naturalny
Zwraca logarytm naturalny dla wartości w wybranej kolumnie. 
LnPlus1
Zwraca logarytm naturalny plus jeden dla wartości w wybranej kolumnie. 
Dziennik
Zwraca dziennik wartości w wybranej kolumnie, biorąc pod uwagę określoną bazę. 
Możesz określić bazę (drugi argument) jako stałą lub wybierając inną kolumnę wartości. 
Log10
Zwraca podstawowe wartości 10-logarytmowe dla wybranej kolumny. 
Dziennik2
Zwraca podstawowe wartości 2-logarytmowe dla wybranej kolumny. 
NthRoot
Zwraca n-ty element główny wartości przy użyciu n, który został określony. 
Wybierz kolumny, dla których chcesz obliczyć katalog główny przy użyciu opcji ColumnSet. 
W polu Drugi typ argumentu wybierz inną kolumnę zawierającą katalog główny lub określ stałą, która ma być używana jako główny. 
Jeśli drugi argument jest kolumną, każda wartość w kolumnie jest używana jako wartość n dla odpowiedniego wiersza. Jeśli drugi argument jest stałą, wpisz wartość n w polu tekstowym Drugi argument. 
Pow
Oblicza wartość X podniesioną do potęgi Y dla każdej z wartości w wybranej kolumnie. 
Najpierw wybierz kolumny zawierające bazę, która powinna być zmienną, przy użyciu opcji ColumnSet. 
W polu Drugi typ argumentu wybierz kolumnę zawierającą wykładnik lub określ stałą, która ma być używana jako wykładnik. 
Jeśli drugi argument jest kolumną, każda wartość w kolumnie jest używana jako wykładnik odpowiedniego wiersza. Jeśli drugi argument jest stałą, wpisz wartość wykładnika w polu tekstowym Drugi argument. 
Sqrt
Zwraca pierwiastek kwadratowy wartości w wybranej kolumnie. 
SqrtPi
Dla każdej wartości w wybranej kolumnie mnoży wartość pi, a następnie zwraca pierwiastek kwadratowy wyniku. 
Square
Kwadraty wartości w wybranej kolumnie. 
Operacje porównania
Użyj funkcji porównania w projektancie Azure Machine Learning w dowolnym momencie, aby przetestować dwa zestawy wartości względem siebie. Na przykład w potoku może być konieczne wykonanie następujących operacji porównania:
Oceń kolumnę wyników prawdopodobieństwa model pod kątem wartości progowej. 
Ustal, czy dwa zestawy wyników są takie same. Dla każdego wiersza, który jest inny, dodaj flagę FALSE, która może być używana do dalszego przetwarzania lub filtrowania. 
EqualTo
Zwraca wartość True, jeśli wartości są takie same. 
GreaterThan
Zwraca wartość True, jeśli wartości w zestawie kolumn są większe niż określona stała lub większa niż odpowiednie wartości w kolumnie porównania. 
GreaterThanOrEqualTo
Zwraca wartość True, jeśli wartości w zestawie kolumn są większe lub równe określonej stałej lub większe niż lub równe odpowiadających im wartości w kolumnie porównania. 
LessThan
Zwraca wartość True, jeśli wartości w zestawie kolumn są mniejsze niż określona stała lub mniejsza niż odpowiadające im wartości w kolumnie porównania. 
LessThanOrEqualTo
Zwraca wartość True, jeśli wartości w zestawie kolumn są mniejsze lub równe określonej stałej lub mniejsze niż lub równe odpowiadających wartościom w kolumnie porównania. 
NotEqualTo
Zwraca wartość True, jeśli wartości w zestawie kolumn nie są równe stałej lub kolumnie porównania, i zwraca wartość False, jeśli są równe. 
PairMax
Zwraca wartość większą — wartość w polu Kolumna ustawiona lub wartość w kolumnie stałej lub porównania. 
PairMin
Zwraca wartość mniejszą — wartość w polu Kolumna ustawiona lub wartość w kolumnie stałej lub porównania
Operacje arytmetyczne
Obejmuje podstawowe operacje arytmetyczne: dodawanie i odejmowanie, dzielenie i mnożenie. Ponieważ większość operacji jest binarnych, wymagając dwóch liczb, należy najpierw wybrać operację, a następnie wybrać kolumnę lub liczby do użycia w pierwszych i drugich argumentach. 
Kolejność dzielenia i odejmowania jest następująca:
Odejmowanie(Arg1_Arg2) = Arg1 — Arg 2
Divide(Arg1_Arg2) = Arg1 / Arg 2
W poniższej tabeli przedstawiono kilka przykładów
Operacja
Liczba1
Liczba2
Kolumna wyników
Wartość wyniku
Znak dodawania
1
5
Add(Num2_Num1)
6
Znak mnożenia
Wiele (Num2_Num1)
Odejmowanie
Odejmowanie(Num2_Num1)
4
0
-1
Dział
Divide(Num2_Num1)
Nieskończoność
Dodaj
Określ kolumny źródłowe przy użyciu zestawu kolumn, a następnie dodaj do tych wartości liczbę określoną w drugim argumencie. 
Aby dodać wartości w dwóch kolumnach, wybierz kolumnę lub kolumny przy użyciu zestawu kolumn, a następnie wybierz drugą kolumnę przy użyciu drugiego argumentu. 
Dzielenie
Dzieli wartości w kolumnie ustawionej przez stałą lub według wartości kolumn zdefiniowanych w drugim argumencie. Innymi słowy, najpierw wybierasz dzielnika, a następnie dywidendę. Wartość wyjściowa jest ilorazem. 
Mnożenie
Mnoży wartości w kolumnie ustawionej przez określoną stałą lub wartości kolumny. 
Odejmowanie
Określ kolumnę wartości do działania ( minuend), wybierając inną kolumnę przy użyciu opcji Zestaw kolumn. Następnie określ liczbę do odejmowania ( odejmowanego) przy użyciu listy rozwijanej Drugi argument. Możesz wybrać stałą lub kolumnę wartości. 
Operacje zaokrąglania
Azure Machine Learning projektant obsługuje różne operacje zaokrąglania. W przypadku wielu operacji należy określić ilość dokładności do użycia podczas zaokrąglania. Możesz użyć statycznego poziomu dokładności określonego jako stała lub zastosować dynamiczną wartość precyzji uzyskaną z kolumny wartości. 
Jeśli używasz stałej, ustaw wartość Typ dokładności na Stałą, a następnie wpisz liczbę cyfr jako liczbę całkowitą w polu tekstowym Stała precyzja. Jeśli wpiszesz wartość nieintegrową, składnik nie zgłasza błędu, ale wyniki mogą być nieoczekiwane. 
Aby użyć innej wartości dokładności dla każdego wiersza w zestawie danych, ustaw wartość Typ dokładności na KolumnaSet, a następnie wybierz kolumnę zawierającą odpowiednie wartości dokładności. 
Ceiling
Zwraca limit wartości w zestawie kolumn. 
CeilingPower2
Zwraca kwadratowy sufit dla wartości w zestawie kolumn. 
Floor
Zwraca podłogę dla wartości w zestawie Kolumna do określonej precyzji. 
Mod
Zwraca część ułamkową wartości w zestawie kolumn na określoną precyzję. 
Iloraz
Reszta
Zwraca resztę wartości w zestawie kolumn. 
RoundDigits
Zwraca wartości w zestawie kolumn zaokrąglone przez regułę 4/5 do określonej liczby cyfr. 
RoundDown
Zwraca wartości w zestawie kolumn, zaokrąglone w dół do określonej liczby cyfr. 
RoundUp
Zwraca wartości w zestawie kolumn, zaokrąglone w górę do określonej liczby cyfr. 
ToEven
Zwraca wartości w zestawie kolumn, zaokrąglone do najbliższej liczby całkowitej, parzysłej. 
ToOdd
Zwraca wartości w zestawie kolumn, zaokrąglone do najbliższej liczby całkowitej, nieparzyste. 
Truncate
Obcina wartości w kolumnie ustawionej przez usunięcie wszystkich cyfr niedozwolonych przez określoną precyzję. 
Specjalne funkcje matematyczne
Ta kategoria obejmuje wyspecjalizowane funkcje matematyczne często używane w nauce o danych. Jeśli nie określono inaczej, funkcja jest jednoargumentowa i zwraca określone obliczenie dla każdej wartości w wybranej kolumnie lub kolumnach. 
Beta
Zwraca wartość funkcji beta Eulera. 
EllipticIntegralE
Zwraca wartość niekompletnej całki wielokropkowej. 
EllipticIntegralK
Zwraca wartość pełnej wielokropkowej całkowitej (K). 
Erf
Zwraca wartość funkcji error. 
Funkcja błędu (nazywana również funkcją błędu Gauss) jest specjalną funkcją kształtu sigmoidu, który jest używany w prawdopodobieństwie do opisywania dyfuzji. 
Erfc
Zwraca wartość funkcji błędu uzupełniającego. 
Erfc jest definiowany jako 1 – erf(x). 
ErfScaled
Zwraca wartość funkcji błędu skalowanego. 
Skalowana wersja funkcji błędu może służyć do uniknięcia podpełnienia arytmetycznego. 
ErfInverse
Zwraca wartość funkcji odwrotnej erf. 
ExponentialIntegralEin
Zwraca wartość całkowitej liczby wykładniczej Ei. 
Gamma
Zwraca wartość funkcji gamma. 
GammaLn
Zwraca logarytm naturalny funkcji gamma. 
GammaRegularizedP
Zwraca wartość nieu regularyzowanej niekompletnej funkcji gamma. 
Ta funkcja przyjmuje drugi argument, który można podać jako stałą lub kolumnę wartości. 
GammaRegularizedPInverse
Zwraca wartość odwrotnej, nieukończonej funkcji gamma. 
GammaRegularizedQ
GammaRegularizedQInverse
Zwraca wartość odwrotnej uogólnionej, nieukończonej funkcji gamma. 
PolyGamma
Zwraca wartość funkcji polygamma. 
Trygonometrycznych
Ta kategoria iIncludes najważniejsze funkcje trygonometryczne i odwrotne trygonometryczne. Wszystkie funkcje trygonometryczne są jednoargumentowe i nie wymagają dodatkowych argumentów. 
Acos
Oblicza arckosinus dla wartości kolumn. 
AcosDegree
Oblicza arckosinus wartości kolumn w stopniach. 
Acosh
Oblicza arckosinus hiperboliczny wartości kolumn. 
Acot
Oblicza arckotangent wartości kolumn. 
AcotDegrees
Oblicza arckotangent wartości kolumn w stopniach. 
Acoth
Oblicza arckotangent hiperboliczny wartości kolumn. 
Acsc
Oblicza arckosecant wartości kolumn. 
AcscDegrees
Oblicza arckosecant wartości kolumn w stopniach. 
Asec
Oblicza arcsecant wartości kolumn. 
AsecDegrees
Oblicza arcsecant wartości kolumn w stopniach. 
Asech
Oblicza arcsecant hiperboliczny wartości kolumn. 
Asin
Oblicza arcyinę wartości kolumn. 
AsinDegrees
Oblicza arcyinę wartości kolumny w stopniach. 
Asinh
Oblicza arcykasinę hiperboliczną dla wartości kolumn. 
Atan
Oblicza arcygent wartości kolumn. 
AtanDegrees
Oblicza arcygent wartości kolumn w stopniach. 
Atanh
Oblicza arctangent hiperboliczny wartości kolumn. 
Cos
Oblicza cosinus wartości kolumn. 
CosDegrees
Oblicza cosinus dla wartości kolumn w stopniach. 
Cosh
Oblicza cosinus hiperboliczny dla wartości kolumn. 
Cot
Oblicza cotangent dla wartości kolumn. 
CotDegrees
Oblicza cotangent wartości kolumny w stopniach. 
Coth
Oblicza cotangent hiperboliczny dla wartości kolumn. 
Csc
Oblicza cosecant dla wartości kolumn. 
CscDegrees
Oblicza cosecant wartości kolumn w stopniach. 
Csch
Oblicza cosecant hiperboliczny dla wartości kolumn. 
StopnieToRadian
Konwertuje stopnie na radiany. 
S
Oblicza secant wartości kolumn. 
aSecDegrees
Oblicza secant wartości kolumn w stopniach. 
aSech
Oblicza sektę hiperboliczną wartości kolumn. 
Znak
Zwraca znak wartości kolumny. 
Sin
Oblicza sinus wartości kolumn. 
Sinc
Oblicza wartość sinusu-cosinus wartości kolumny. 
SinDegrees
Oblicza sinus wartości kolumn w stopniach. 
Sinh
Oblicza sinus hiperboliczny wartości kolumn. 
Tan
Oblicza tangens wartości kolumn. 
TanDegrees
Oblicza tangens argumentu w stopniach. 
Tanh
Oblicza tangens hiperboliczny wartości kolumn. 
Uwagi techniczne
Zachowaj ostrożność podczas wybierania więcej niż jednej kolumny jako drugiego operatora. Wyniki są łatwe do zrozumienia, czy operacja jest prosta, na przykład dodanie stałej do wszystkich kolumn. 
Załóżmy, że zestaw danych ma wiele kolumn i dodasz zestaw danych do siebie. W wynikach każda kolumna jest dodawana do siebie w następujący sposób:
Liczba 3Add(Num1_Num1)Add(Num2_Num2)Add(Num3_Num3)2103-2
Jeśli musisz wykonać bardziej złożone obliczenia, możesz połączyć wiele wystąpień operacji matematycznej Zastosuj operację matematyczną. Możesz na przykład dodać dwie kolumny przy użyciu jednego wystąpienia operacji zastosuj operację matematyczną, a następnie użyć innego wystąpienia operacji zastosuj operację matematyczną, aby podzielić sumę przez stałą w celu uzyskania średniej. 
Alternatywnie użyj jednego z następujących składników, aby wykonać wszystkie obliczenia jednocześnie przy użyciu skryptu SQL, R lub Python:
Wykonywanie skryptu języka R
Wykonywanie skryptu w języku Python
Stosowanie przekształcenia SQL
Następne kroki
Zobacz zestaw składników dostępnych do Azure Machine Learning. 
Dodatkowe zasoby